فواید خرما

خرما یکی از قدیمی ترین غذاهای دارویی است که حاوی قندهای طبیعی (ساکارز, گلوکز و فروکتوز), ویتامین ها, مواد معدنی, ترکیبات فنلی و آنتی اکسیدانی بالاست. طیف وسیعی از متابولیت های ثانویه در خرما شامل آنتوسیانین ها, کاروتنوییدها, فلاونوییدها, اسید فنولیک, پروسیانیدین و استرول وجود دارند. این ترکیبات فعال زیستی دارای خاصیت آنتی اکسیدانی, ضدمیکروبی, ضدسرطان, ضدالتهاب و محافظت از کبد هستند. هدف از این پژوهش بررسی ارزش دارویی و غذایی خرما در پزشکی نوین و طب سنتی (ایرانی اسلامی) است. روش ها در این مطالعه مروری متون برگزیده طب سنتی اسلامی و تمامی مقالات ثبت شده در پایگاه های اطلاعاتی علمی معتبر (پابمد, مگ ایران, آوید, گوگل اسکالر, قرآن, مخزن الادویه) طی سال های 2010 تا 2021, با در نظر گرفتن کلید واژه های تخصصی و عمومی در قسمت آزمایش های بالینی انسان و بیماری های مشترک (زنان, قلبی عروقی, التهاب گوارشی و مغز) جست وجو و بررسی شدند. یافته ها با توجه به خواص آنتی اکسیدانی (فلاونوییدی و پلی فنولی) خرما, این میوه برای حفظ سلامت قلبی عروقی, باروری, رفع التهاب, بهبود کارکرد دستگاه گوارش و سلامت مغز هم در پزشکی نوین و هم در طب سنتی, اعم از طب سنتی عمومی, یونانی, رومی, ایرانی, چینی و هند استفاده می شود. همچنین جهت رفع ضعف, بی ثباتی حافظه, تب, درد, اختلالات عصبی, ناباوری زنان و مردان, سیاه سرفه, دردهای مثانه و برای آرام بخشی و به عنوان خلط آور, ملین و ادرارآور معرفی شده است. در متون اسلامی و قرآن کریم (در سوره مبارکه مریم) به خرما اشاره شده است. این میوه باعث تقویت انقباض و عضلات دهانه رحم در ماه های آخر حاملگی می شود. همچنین باعث کاهش فشار خون در زنان باردار برای مدت زمان کوتاهی می شود که موجب کاهش میزان خونریزی در حین زایمان می شود. نتیجه گیری نتایج این پژوهش مروری حاکی از اهمیت ارزش دارویی و تغذیه ای خرما در بهبود فعالیت های متابولیکی بدن, به خصوص عملکرد قلب, باروری و دستگاه گوارش است.